Qonağın gelir Şiiri - Sevinc Arzulu

Bir evin bərəkət təknəsi idin,
Paltosu, papağı, çəkməsi idin.
Eh, sən ki çoxdanın fəhləsi idin,
Çəkicin hanı bəs, orağın gəlir.

İntiqam odunda yanıb alışdın,
Olanla, keçənlə çətin barışdın.
Gedib itkinlərə deyən qarışdın,
Yenə uzaqlardan sorağın gəlir.

Evi möhkəm edən çox qazılan himsə,
Insanı ağladan tək sarı simsə...
Sənin tək sevəməz onu bir kimsə,
Qayıt gəl, istəkli qonağın gəlir.