Qoçkiriliyim Şiiri - Erol Dündar

Qockiriliyim - göçebeyim yani
Dağların gökyüzünü öptüğü
Ovaların, güneşi mıknatıs gibi çektiği yerden geliyorum
Memedeyken daha kıyılmış nikahım
Dağlarla beşik kertmeyim

Bir dağa küserek sırtımı dönsem
Diğeri karşımda durur, küsemem
Yazın bir yılan gibi incelip kıvrılan ırmaklar
Kışın kudurur, kabarır, çıldırır can alırlar

Köpek havlayarak,
At kişneyerek dağdan düze çığ düşürür
Kar toprağa kefen biçtiğini sanır
Ama kardelenler Newroz`larla el ele verir
Baharı alır gelirler

Qockiriliyim, gelen baharı
Ve doğan güneşi karşılamayı ibadet sayarım
Güneşle akrabayım, ateşle oyun oynarım
İsyankar geleneklerim
Üzerine yemin edebileceğim değerlerim vardır
Pir Sultan`dan öğüt alırım
Zarife ile Alişer`e aşkın adresini sorarım
Alişan ile kendi kaynağımı bulurum

Gemerek`ten öte yana
Deniz`lerin ayak izleri kurumamıştır hàla
Kızıldere desen üç adım ötemde
Bir koşuda yaslandığım tepeye çıksam
Mahir`leri kerpiç bir evde türkü söylerken bulurum
Yüzümü Karadeniz`e çevirsem…

Suphi`lerin soluğunu duyarım
Sırtımda Nurhak var
Bir ateş etrafında ısınan Sinan`lara rastlarım

Gözlerimi Dersim`e çevirsem
Uzun yürüyüşe çıkan İbrahim`lerle karşılaşırım
Biraz aşağıda Mazlum Heval`lerle kucaklaşırım
Şöyle yüksek sesle birbirlerine seslenseler
Qockiri`de buluşup, birbirine dokunur sesleri

Qockiri`liyim, yüzümü nereye dönsem
Sırtımda bir devrim türküsü söylenir
Sırtımı nereye dönsem
Yüzümde bir devrimin resmi durur
II
Her Qockiri`linin yazısı, türküsü, şiiri
Biraz dağlı, biraz göçebe kalabilir kendisi gibi
Dağlar bizi başından atsa da şehirlere
Biz dağları atamamışız başımızdan!
Hatta çoğu kez, başımız belaya girdiğinde
Şehirlere yenildikçe, duygularımıza sığınarak
Dağlara taşımaya çalışırız devrimi de

Her yenilgi sonrası, bu belki de
İçgüdüsel bir sığınmadır komünal geçmişimize
Zaten 'sınıflar savaşı yasası'da olmasa
Hepten dağlı kalırdık herhalde…

Bazen akıl yönlendiriyor hayatımızı, bazen yürek
Aklın yetmediği yerde yürek
Yüreğin yetmediği yerde akıl inisiyatif alır
Bu yüzden akıl ile yürek bazen buluşamayabilir
Ayrı ayrı yola çıkıp, birbirini kaybedebilir
Biri önde biri arkada kalıp kavuşamayabilirler.

Ama şiir denilen yolculukta
İlk adımı daima yürek atar

Qockiri`liyim - göçebeyim yani
Herkes gibi
Bende en çok doğduğum yeri sevdim.