Qend, ömrüm Şiiri - Sevinc Arzulu

Həqiqətdik.Nə səhv, nə də yalandıq,
Vaxtlı-vaxtsız alovlara qalandıq.
Zəmanənin kələyinə aldandıq.
Bilmədik heç bircə qırıq fənd, ömrüm.

Əsəbləri bir atımlıq barıtdı,
kimi sevdi, kimə qoşdu, yarıtdı.
Yarasını yad insana sarıtdı.
Bizsiz qalıb aul ömrüm, kənd ömrüm.

Güneyləri yazda nurdan aslanıb,
Quzeyləri qışda qəmdən yaslanıb.
Sütunları qar-yağışdan paslanıb,
Bircə anlıq zəlzələyə bənd ömrüm.

Ata-ana başımızın tacıymış,
Qüssə- kədərlal həsrətə bacıymış.
Keçdiyin yol çətin imiş, acıymış,
Atammadım çayına heç qənd, ömrüm.