Qereçî Şiiri - Roza Metina

Gunehên min
Pişta xwe sipartibûn
Kulînên vala û bê perde
Bêhna binevşên di tûrikên zarokan de
Ji balîfên li ber serê me nedihatin êdî.
Xwîna xezalên çavekî xwe
Li ser feyza xwezayê, kiribûn
Li derbirîna hêşînî ya zozanan, nedikeliya.
Qaqlîbazên perîkên xwe dirûçikandin
Sirûda raza berbangê ya demsala payizê
Dikir qurbana hebek hinara bihuştê.
Derewên birûyên şivanan
Li ser çiyayên bê dar û ber diqusandin
Serî li fesadên bêtifaqiyê mezin dikirin.
Qereçiyên tiliyên wan dihatin gezkirin
Û bi zimanan dihatin daliqandin
Rûyê xwe ji tavê diguhertin
Û di tora xezebek reş de
Doza firek ava cemidî dikirin.