Qəmli şeir yazırsan,
Mənim kövrək vaxtımda.
Lalələrdə azırsan,
Gün oturub taxtında.
Duman yenə kəşt eylər,
Ildırımlı yollarda.
Güman məni məst eylər,
“Gəl, gəl” deyən qollarda.
Ayrılıq görmək ağır,
Şirin –şəkər röyada.
Toy-düyün, çal-çağırdır,
Indi yaşıl dünyada.
Ümidin ayağından,
Həsrət yamanca dartır.
Gözəllik sorağında
Olanlar yaman artıb.
Yaşayır xatirələr,
Danışmağa sözü yox.
Üşüyür xatirələr,
Qızınmağa közü yox.
08.03.2019
Kayıt Tarihi : 9.3.2019 09:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/09/qemli-seir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!