Qardaş Şiiri - İltifat Köçeri

El-oba söylə dim, zillə tə düşdüm,
Canım bu qürbə tdə çürüdü qardaş.
Də rd üstümə milyon də fə qıcaşdı,
Öldürdüm, yenə də diridi, qardaş.

Elə bil, taleyim kə silib qə nim,
Çoxalıb saçımda bə yazım, də nim,
Bir az da Qarqardan aşağı enim,
Yurdum o, yerlə rdə n bə ridi, qardaş.

Mə n eşqə tez düşdüm, oldum çox naşı,
Sevdiyim olubdur yadın sirdaşı,
O, vaxtdan qurumur gözümün yaşı,
Könlüm də rd çə kə nin nə ridi, qardaş.

Eşq salıb könlümü elə pis günə ,
Də rdim balalayıb, çatıbdır minə ,
Dindirmə , sə n Allah ağlayar yenə ,
Ürə yim indicə kiridi, qardaş.

Nə zilim bilinir, nə də ki pə sim,
Bir ovuc sevgi də olardı bə sim,
Qoy yıxım, də rdimi quzu tə k kə sim,
Bura da eşqimin piridi, qardaş.

Dillə nsin könlümün kamanı, tarı,
İtirdim gə nc yaşda nazlı dildarı,
Bu gündə n belə ni yaşayım barı,
Köksüm qə m şumunun yeridi, qardaş.

Nə də rddə n anlayır, nə də hal qanır,
Haqlının haqqını üzünə danır,
Budur, şaqqaşaqla yenə fırlanır,
Bu zalım fə lə yin pə ridi, qardaş.

Nə zaman içində sıxılsa canın,
Kə də rdə n, qüssə də n qaralsa qanın,
Yubanma, tez kə sdir Köçə ri yanın,
O, da hal bilə ndə n biridi, qardaş.