Qar yağarmış Şiiri - Sevinc Arzulu

Şeir yazdım gecə hamı yatanda,
Günəş çıxıb ay-ulduzlar batanda.
Bilməz idim zaman gəlib çatanda,
Güvəndiyim dağlara qar yağarmış.

Bəzən payız bahar ilə tən olur,
Yağış olur, ayaz olur, çən olur.
Günəş nuru içən palıd şən olur,
Çinar əllər buluddan qəm sağarmış.

Vaxtın varsa bir bizə də dəyəsən,
Qapımızın çaxçaxını döyəsən.
Özünü şah hesab edir deyəsən,
Bu ayrılıq yaman yelli, dağarmış.

Həm sevincim, həm fərəhim, həm qəmim,
Zikr ilə keçir mənim hər dəmim.
Nə dostum var, nə də yaxın həmdəmim,
Sarı saçlar tənhalıqdan ağarmış.