Pygmalion'a! Şiiri - Arif Naif

Köşebaşı yalnız, her köşe başı birer.
Kancayla çekiyor kader, tutuyor biriniz.
Sonra tutuyor biriniz, biriniz daha fazla.
Bir şehrengiz, bir yuva, sevdaya kıyısız.
Nefret ediyorlar bana sorarsanız
Çünkü yalnız, her köşe başı birer.

Köşebaşında biri, işte onu anımsa.
Pygmalion'u sevdiğiyle sınıyor kader.
Her zavallı düşer bu oyuna, onu anımsa.
Tanrıyla yarışa giren, sonunda kaybeder.
Acı vermez ölüye, ne ihanet ne yasa
Nefret ediyorlar bana sorarsanız

Köşebaşında kalır, herkes gider mi?
Eski bir fotoğraf gibi unutulmakta adın,
Bırakıyor biri, sonra falanca biri daha.
Yeni bir fotoğrafa gülümsemekte adın,
Zaman, her zavallıyı düşürür bu oyuna.
Hoşçakalın Pygmalion!