Bazı insanları o kadar çok severiz ki onları putlaştırırız.
Artık onlara tapmaya başlarız.
Kalplerimiz taş olana kadar.
Onlar hayatlarımızdan çıktıktan sonra anlıyoruz,
Kalplerimizin mühürlendiğini
Doğru ile yanlışı birbirine karıştırdığımızı.
Dünyayı savaş alanına çevirdiğimizi anlayabiliyoruz.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta