Bazı insanları o kadar çok severiz ki onları putlaştırırız.
Artık onlara tapmaya başlarız.
Kalplerimiz taş olana kadar.
Onlar hayatlarımızdan çıktıktan sonra anlıyoruz,
Kalplerimizin mühürlendiğini
Doğru ile yanlışı birbirine karıştırdığımızı.
Dünyayı savaş alanına çevirdiğimizi anlayabiliyoruz.
Aslında gerçek özümüze
Ancak yaratıcının kalbe dönmesiyle kavuşuyoruz
Kayıt Tarihi : 22.6.2014 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!