Putlara tapma Şiiri - İsa Yıldıran

Eğer sen de kendin bilmiyorsan,
Kafanı duvardan duvara çarpma,
Kulluktan başka şey dilemiyorsan,
Rabbi'ni görde putlara tapma.

İnsanlar arası düşmanlık ekip,
Savaş baltasını meydana dikip,
Kendini bilmeden kahırlar çekip,
Mahvına sebep işleri yapma.

İnsanlık muhtaçtır, hayırı şerre,
İyi ile kötü yarışır gün de kaç kere,
Kabir denilen o karanlık yere,
Sırat-ı müstakim dışına sapma.

Şu nefsin elinden imanınla aş,
Takva kulvarına gir yavaş yavaş,
Başkasını bırak, nefsinle savaş,
İşe yaramaz şeyleri kapma.

İsrafil üfleyecek elbet o suru,
Kapatıp perdeyi çevirme nuru,
Akıver sende kirsiz ve duru,
Kirletir bedeni çöpleri kapma

Ataların dini kaldırsan rafa,
Ciddiye alıp da girme her lafa,
Altının var ise götür sarrafı,
Bilmediğin değeri satma.

Allah aşkıyla yanmalı bu ney,
Kurtul artık nefisten kurtul be hey,
Hakka kul olmak apayrı bir şey,
Kemale ermeden kamile çatma.

İSA YILDIRAN