Put kır ibrahim ol Şiiri - Halife Bozbayır

Put kır İbrahim ol
Gönüller kabarıp göz yaşarmadan,
Bulut ol yağmuru yağdır semadan,
Ömrüne güz gelip ecel dolmadan,
Put kır; İbrahim ol düş ateşlere.

Güneş gökyüzünde çırparken elin,
Yeryüzünde oynar tüm zerrelerin,
Gül dallar üstünde aç çiçeklerin,
Put kır; İbrahim ol düş ateşlere.

Ruh Mansur oldu da Enel hak diyor,
Bu dünya canavar çok canlar yiyor,
Bir sinek nemrutu mağlup ediyor,
Put kır; İbrahim ol düş ateşlere.
him ol
Dalga köpükleri inci denizde,
Her türlü hileye düşmek var bizde,
Alırsan ibretler vardır bu sözde,
Put kır; İbrahim ol düş ateşlere.

Âlemdeki gizli merdiveni gör,
Kalbin ve dilinle hırkaların ör,
Çıka bilirsen çık katlarını gör,
Put kır; İbrahim ol düş ateşlere.

Ağaçtaki yaprak dal şükrederken,
Nuh’un tufanında sal şükrederken,
Bülbüller ötüşen gül şükrederken,
Put kır; İbrahim ol duş ateşlere.

Şeytan hilesidir acele etmek,
Kula çok zor gelir buradan gitmek,
Halife bedeni karda nar etmek,
Put kır; İbrahim ol duş ateşlere.