Pusulanın Kırıldığı Yerden

Susuz toprakların iniltisi yayılır geceye,
Gecenin ortasında bir baş,
İki ellerinin arasında,
Gecenin ortasında bir baş,
Gözünde iki damla yaş,
Gecenin ortasında bir baş,
Yaşayan bir mezartaşı,
Karıncalar tedirgin yuvalarında,
Uğursuz bir harf takılmış aşk denen heceye,
Susuz toprakların iniltisi yayılır geceye...

Tren garlarından özümledim sevdayı,
Sonra firakı ve acıyıda,
Her kompartmanda belgisiz sıfatlar,
Camlara yaslanan ünlem işaretleri,
Meçhule kesilen bletler,
Ben gurbete sıla kadar yakın,
Ben sılaya gurbet kadar uzak,
Kalakaldım yokluğun kucağında,
Şimdi senin bivefa alevlendirdiğin,
Bu sevda ocağında,
Üşümeye yüz tutuyorum,
Yıkılmış bir enkaz gönül sarayı,
Tren garlarından özümledim sevdayı.

Hayal bandıralı bir gemi batmış ufukta,
İçinde bir kız varmış bir oğlan,
İçinde bir mum varmış bir pervane,
İçinde bir sevda varmış bir ümit,
İçinde bir sancı varmış bir korku,
İçinde bir ayrılık varmış bir ölüm,
İçinde bir varmış bir yokmuş,
Hayal bandıralı bir gemi batmış ufukta.

Şimdi sözler ne kadar da anlamsız,
Kapı eşiğinde bırakılmaz oysa anılar,
Kibri ve öfkeyi yenebilseydin keşke,
Birde bu küstah medcezir içimde,
Kanatlarım kırık gökyüzünde uçmalarım,
Ölü balıklar gibi vurmam kayalara,
Kızkulesinde seni görme nöbetleri,
Öyle her yağmurda ıslanmaz yüreğim bilirsin,
Ben susmak müebbeti yerken,
En çığırtkan mısralar konuşacak seninle,
Gölgen gibi ısrarcı ve karanlık,
Kimse anlamayacak oysa nedenini yağmurların,
Sen bir parça ıslak kalacaksın,
Ben elifsiz,yağmursuz,kelamsız,
Şimdi sözler ne kadar da anlamsız.

Geç artık bu hırçın denizleri kaptan,
En acı yakamozlar uyanır şafakta,
Bir hışımla okşamalı yelkenlerini rüzgar,
Tek çatlaklar kalmalı eski günlerden yadigar,
Ki baktıkça çözülmeli deryanın şifresi,
Tılsımlı karalarda demirleyene kadar,
Martı ağıtlarına ve yosun kokusuna devam,
Hani fırtınalı denizin ortasında,
Dalgalar,girdaplar...
Hani alabora ne kadar da yakın,
Bir ışık vururya ansızın güvertenin ucuna,
Gözlerini oğuşturursunya sevinçle,
Aşarsınya dağ gibi engellerin üzerinden,
Kendini çarşaf gibi deryaya,
Kendini sevgilinin kollarına salarsın ya,
Bırak zamana esir leylalar ülkesini,
Bırak dağların arasında kalsın,
Bırak güzün solan papatya çiçeklerini,
Kurtul bu kemirici azaptan,
Geç artık bu hırçın denizleri kaptan.

K@PT@N_I DERY@