Pusulan Şiiri - Ayşe Yıldız 2

Çakıl taşları titreşiyor dalgalarda
Sözlerin buğulanırken aklımda
Derken berrak suda bir kayık beliriyor
Kaybolmuş, denizin ortasında

Resmedeyim seni sahil kenarında
Islanmış vücudun, çakıl taşlarımın arasında
Gölgen kayığına yansır
Basın omzuma

Sözlerin sözlerime denk gibi
Kalbolmuş bu kayık,sana hasret gibi
Varlığın bana kederli bir huzur,bu şiire yansıyor.
Unutmadan resmedeyim seni, kaçıyor.

Sesin, yanık bir türkü kimi zaman
Haykırışların bir nini, bana fısıldayan
Gözyaşların sel,silinmeye hasret.
Kahkahaların bir masal
İçinde açan güller; ışıldayan

Gel sevgilim, kayığına pusula
Gözyaşlarına mendil olayım
Sana aşık gülleri kıskanırım
Bir bir soldurmalıyım

Titreşsin sesin dalgalarda
Süzülde gel denizlerden
Hediyemdir sana bu şiir
Birlikte al pusulamla

Kaybetme sakın
Bir daha bulamam
Nefesime karışan saçların,
Olurda koklayamam.

Şimdi otururken öylesine
Yıldızların altı, kum tanelerinde
Her bir tanesi seni dinliyor bak,
Sesin karışıyor gökyüzüne

Sevgilim dinle bak ruhun ne diyor,
Aşık sesler ufuklarda yankılanıyor.
Korkma bak, nede güzel duyuluyor.