Pusulam Sen Şiiri - Nur Sabah

Siyah camlı bir pencere kenarinda  tutsağım,
Ruhun gökkuşağı, çek  rengine ellerimi
Beyazında kamaşsın gözlerim,
Virane ruhum yeşilinde dinlensin, sarılarında kavrulsun yüzüm, maviliklerinde kaybedeyim rotamı

Ey aşk, ey uğruna harabe gönüllerin inşasının bitmediği,
Ey aşk,  denizinde can simidinin işi ne..?
Boğulsun yokluğunla birleşmiş bedenim.
 
Sen, canımın yongası, gülüşü cennet fani..
Kaldır başını  semaya..
Göğsümden göğüne uçurduğum kuşları izle.
İnan ki her birinin kanadında  seni bekleyen güzel haberler var..

Ömür dediğimiz  çetrefilli engebe yollar, kayboldum..
Tek yönüm sen ol, yüreğimde sana çıkmayan başka bir levha görmeyeyim.
Ey yolumu şaşırtan en güzel pusula..!
Senli bir savaşın ortasında  kaldım,
Silahsızım ve varlığın paslı bir mızrak.

Ölüm  kaçınılmaz, bilirim..
Madem öyle, kapattım gözlerimi .
Sesinin tellerinden kalın bir urgan yapılsın önce.
Boynumdan geçirilsin usul usul, sessizce..
İşte şimdi, yokluğum şahlansın, aldığın her bir nefeste.