Pusula Şiiri - Nurullah Kütükçü

Ayaklarına kapanmış, az deli çok sevi bir kulum.
Şairlerin sevdiği o aşık adamım ben.
Dudaklarının bitiminde nemli ıslaklıklara cesaretli,
Teninin kokusuna susacak kadar bencilim.

Bütün enginler gibiyim şimdi ben,
Dilinde eriyen bir kar tanesi kadar duru.
Sana olan mecburiyetini itiraf edebilen,
Senden medet umanım.

Elimde tuttuğum kalem kadar yükümlüyüm sana,
Gördüğüm her gözde seni arayan bir pusula.
Satır satır adının baş harfleri betiğimde,
Buna gökkuşağıda şahit.

Zifti, katranı serptim üzerimden,
Maviye boyadım bütün duvarlarımı.
Işıkları söndür istersen sevgilim,
Bütün aydınlıkların sahibiyim ben.