Pusula Şiiri - Ece Özdemir

Canlarımı ararım kedilerden çaldığım
Cesedimi ilaçlarım yeniden karşına çıkmak için
Karşına çıkamıyorum düşer dizlerim
Aynaya vuramadım acizliğimi
Zamanlarım tersine tersine gider
Dur diyemem sensiz geçen zamana

Gri rengimsin
Renk midir gri?
Ne renksin nede oldun bana güzel haber
Beni çok sevdin ya ne çabuk
Ama gittin

Kırıldığımı söyleyemem
Sevgisizliğinde kalbim kalmadı
Plastik bir beden
Sana acıdığımı
Kanadığımı söyleyemem
Hastane de kalp yolları tıkalı
Komalık hasta
Yada masa da kalan kardiyak…
Öyle bir maske ki çıkmaz yüzümden
Hayatım izlediğin ucuz porno gibi
Küçük bir an be
Senden istediğim
Sevgi dolu bir bakış
Sahteliğini satın almak isterdim
Bayat pazarından
Yalnızlığın alın yazısı avuçlarımdaki
Çıkmazdaydın ya bir zamanlar
Sen ölmeden önce
Çekip çıkardım ya
Uzat elini de al beni çıkmazdan

Çocuksun derdin bana
Tüm sahte sevgini hala kabul etmeye hazırım
Çocukluğumla
Ama bende acıdım
Pusulam çalışmaz
Gösterdiği yön ne kuzey ne güney
Sadece sen…

Yıkandım soğuk bir su da karşında
Baktın içli içli
Dokunmana izinim vardı tenime
Sevgimden sana bu ucuzluğum
Senden sonra bozdum kendimi de
Çocuğum
Sadece bedenim kadın benim yarim

Bir Katolik rahibin ayini
Belkide şeytana satar beni
Tanrı ya bile inancım kalmadı
Baksana
Nerden açtım konuyu

Dur!
Tamam sustum artık
Sen konuşma
Yeterince bertaraf oldu ruhum da bedenimde
Ama pusulam ne kuzey ne güney
Gösterir sadece seni…
Gösterdiği bir tek sen…
Sadece sen…