Dünkü terk ettiğim siperim
terimin sıcaklığıyla duruyor
belli ki halâ beni soruyor!
benimle şenlenecek,benimle dertleşecek.
Kirpiklerim mesh etmekte sabahı.
Birazdan düşer mermi sesi kulaklarıma
bir ezan sesi makamında, Allah’ü Ekber davetiyle! !
Savururum bedenimi ranzamdan
yarım cigaram var akşamdan
bir sonraki an duman duman! !
Almalıyım abdestimi zap suyunda
ve kemirmeliyim beynimi azap kuyumda.
Hiç pişman olmadan dönmeliyim kıbleme.
Kıblem; dinimi yaşayacağım Vatanımdır
gölgesinde namazımı kılacağım Bayrağımdır
ve hiçbir baskı altında kalmadan,
dinleyeceğim Ezanımdır! ..
Oyy duyun beni, sevdiklerimin yıldızları! ! ...
böyle kazanılmışken bu vatan
ne bilirsiniz kanın ağırlığını?
Hiç yıkanmadınız ki! !
Ne bilirsiniz sûr’un sağırlığını?
Hiç tıkanmadınız ki,
yorularak kardeşliğin yokuşunda! ! ! .
Gözlerim mayın, sakın takılmayın
aldanmayın yokluktaki varlığa, aldanmayın! !
Bakmayın aynalara gece karanlık ve soğuk
göremezsiniz benliğinizi
dimağınız boğuk boğuk! .
Yokuşlarında terlerim vicdanımın
terimi atarım kan banyolarında.
fokurdamış ateşler altında.
Düşlerim yok olur benim
düne bakılıp bir ananın avuçlarında
şehitlere yakılan ağıtlarda..
Yapışırken ellerim çeliğe
geçmişimden kalma bir borcu düşürürüm tetiğe
işte o vakit; benden başka bilge var mıdır haine
üstelik dönerken gözlerim deliye?
Gezden, gözden, arpacıktan geçerken hürriyetin yolları
neredeydi ‘Savaşmayın Sevişin’ diyen ülkemin aydınları?
Kimseler yok zifiri karanlığımda,
ısıtıyorum ellerimi atam yadigarı, namus avlusunda.
yarimin gözleri ay yıldız halinde pusuda
tek başımayım, korkular içinde içimdeki siperimde.
Hürriyet ve özgürlük...
Ne büyükmüşsün sen, ne büyük! !
Fakat hangi zeminde, kimlerin emrinde,
Ve hangi bayrak gölgesinde, onun bunun terkisinde
bakmak bir sevgilinin gözlerine! !
ahh gözlerine! ..
Öğretin bana yeniden düşünmeyi
Öğretin bana ateşlerde yanmamayı! !
bırakmalıyım artık gülleri zap suyuna
ve düşürmeliyim tetikleri, söylemek için Türküleri
ne güzelmiş bir Türkü dinlemek,
ne güzelmiş bir Türkü söylemek!
Sahi,
öldürürken de sever mi ki insan! ? ...
Kayıt Tarihi : 12.11.2007 09:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neyin Hikayesi?
ısıtıyorum ellerimi atam yadigarı, namus avlusunda.
yarimin gözleri ay yıldız halinde pusuda
tek başımayım, korkular içinde içimdeki siperimde.
......tebriklerimle selam ve dua.
TÜM YORUMLAR (12)