Yüreğimi kemiren özlemin,
Kadere duyduğum öfkemi arttırıyor.
Zor tutuyorum kendimi,
Kollarına atmamak için.
Ağlayamam sanmıştım ve şimdi ağlıyorum,
Rüzgar geçti gözlerimden.
Kendimi kuytu ve karanlık yollarda buluyorum...
Şaşkınlığım beton duvarlarda gizli,
İçtiğim her sigara,
Başından sonuna dek sen kokuyorsun.
İçindeki şeytana, tek başıma meydan okuyorum...
Ateşli geçen soğuk savaş askerleriyiz biz,
Sen ve Ben...
Yorgun bedenler, ayağa düşmüş organlar ve
Pusudaki sessizlik...
Burcu Karakaya
Antalya,2006
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!