Gel gitler,
gibisi yoktur insanı ezen.
Kendi içinde yer bitirir
bu duygu karmaşası.
Yürek, duymak için sesini
isyan ederken fütursuzca,
mantık durduruyor
tuşlara her gidişi.
Hani,
sevgin sarsa sesinin tellerini,
bir hasret çığlığı inlese o an,
eller o dakika zıplayacak avına
pusuda bekleyen bir avcı gibi.
Belgin Turan 30/09/2009
Belgin TuranKayıt Tarihi : 30.9.2009 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değişken yönlere yürürken nice kıylar geçeriz.
Bize eşlik eden başat yol arkadaşımız iç sesimizdir.
Genellikle sıkar bizi.Çok yük olur,çok konuşur/konuşturur.
Gönül bu disiplinsizlikten çıkış için bir başka yüz'e gereksinir.
Çıkıp da gelebilse keşke.
Şiirdeki odak, yalnızlığın ve yaşama yabancılaşmanın sesleriyle doluydu.
Şiiri beğenerek okudum.Ayrık bir biçem kendini duyumsatıyordu.
Özen/emeğe erdemle.
Söylenmek istenilenlerin söylenmesi için (belli ki) camın öte yüzünden gelecek bir sesi beklerken tuşlar üzerindeki parmaklar...
Hasrete bakış çok güzel, ortama uygun..
Kutluyorum çalışmanızı .
TÜM YORUMLAR (5)