Pusu Gibisin Şiiri - Rifat Kurtoğlu

Dünya gözüm ile bakınca sana,
Bizim köyün çorak kisi gibisin,
Gönül gözüm ile baktıkça bana,
Cennet-i âlânın süsü gibisin.

Yüzüne bir çanak boya sürsen de,
Burnun bulutlarda hayal kursan da,
Dudak büküp beni hakir görsen de,
Divane gönlümün yası gibisin.

Kahretse de beni o bencil huyun,
“Selvi dal” gözümde bi’karış boyun,
“Kedi” olsan “dudu” bana her şeyin,
Bütün güzellerin hası gibisin.

KURTOĞLU’M deliye çıksa da adım,
Dünya “çirkin” dese ben “güzel” dedim,
Kız senin yoluna başımı ko’dum,
Ömrüme kurulmuş pusu gibisin.

12-Ekim–2001-Cuma