Annem anlatırdı eskiden
uzun kış gecelerinde,
ve bazen masalca.
Dağa vuran adamlar var derdi yüreğini.
ölmek için aşkı seçen,
ve yüreğindeki aşkı,
dağlara vurarak sindiren.
ıssız bir gönüle girmektense
ıssız bir dağa vurulan.
Eşkiya derlerdi adına.
Halbuki yaşamın sızısıydı onu,
yükseklere iten.
korkmazdı dağdaki pusudan.
kötüsü derdi, yüreğe kurulan pusu...
Kayıt Tarihi : 7.1.2015 07:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)