Pusuya düşürüldüm aşkınla tenhada
Kaçacak yerim yoktu eğildim önünde
Sevdan ne ağırmış ey sevgili
Taşıyamadım o kadar yükü gönlümde
Kendime biçtiğim rol rehineydi
Kaçağına bağlı olmakta neydi?
Mahkum sandım kendimi ilelebet
İstemeden sevmek de neyin nessiydi?
Oysa ben kaçakmışım sen rehinem
Koymuşsun kendini zindana bitanem
Zindanın gönlümmüş anahtarı sende
Kal orda benim gibi, istemesende
Kayıt Tarihi : 16.11.2003 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!