Gece ağlıyordu geceme
Karanlık korkuyordu karanlığımdan
Kuşlar vurgundu yanlızlığımın kanat çırpışlarına
Bir kaşarlanmış ayyaş gördü yıkılışımı imrendi
Altındı gözyaşlarım sevinçsiz okyanuslarda
İniltilerim ürpertiyordu bülbülleri
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta