Puşt Şiiri - Ömer Dalman

Elinden gelen
hakkı olan, ehli olduğu işi yaptığında
hakkı verilseydi vatandaşın
-hakkımız- verilseydi,

kuyumuzu kazmasaydı arkamızdan yaltakçılar
yalayıcılar-yutucular, yağcılar
sömürücüler, emiciler, öğütücüler;
hiç 'puştluk' peşinde koşar mıydık?
bu kadar da ayrı ayrı yerlere bakar mıydı
o zavallı iki göz?

el altından işler çevirir miydik
evimize 2 kilo fazla et girseydi
ve küçük çocuğumuza
o “konuşan bebeği” de alabilseydik?

“puşt” doğmadık biz en baştan
“puşt” edildik köküne kadar ama!
kazık üstüne kazık
yalan üstüne yalan
yenildik, bitirildik biz.
kıçımızdan giren büyük kazık
ağzımızdan ucunu gösterirken
acımasızca bir de
“puşt” ilan edildik.

hakkı verilseydi “düzgün insan”ın
-hakkımız- verilseydi
kendimize “puşt” dedirtir miydik
o iki paralık “puştlar”ın karşısında? !

(Nisan 2006)