Puşt Şiiri - Dinçer Çankaya

İlim irfan bilmez
Kendini tanımaz
Ben merrkezci kör cahil
vay be puşta bakın

Onur nedir bilmez
Paradan başka tanımaz
On üç yaşındaki kızına bakmaz
Yetmişlik dedeye satar
Her zaman namusluyum der
Vay be puşta bakın

Kendisi hep fesatta
Bir ayağı içerde öteki dışarda
Aklı hep mapusta
Vay be puşta bakın

Feodalizmin kötü neferi
Köpek için adam öldüren geri
zekalı
Hain insanlık düşmanı
Vay be puşta bakın

Yıkılsa dünya umrunda değil
Bu onun hali
Atadan aldı mirası
Her zaman para hırsı
İnsanlığın yüz karası
Vay be puşta bakın