Küçük bir şehrin ücra köşesi
Koynundan uzaklarda baharın
Tozlu bir akşam yumaklanmış keder
Döküyor nem bezleri gökyüzünün
Pus içinde solunan nefesler
Doluyor özlemin sıcağı derinlere
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta