Sis çökerken meydanlara,
koyunlar bıçağa sürtünür,
boyunlarında ölümün soğuk izi.
Kurtlar pusuda bekler,
karanlıkta gözün önünü göremeyen
şah damarından yakalanır.
Övgülerle beslenen iktidar,
halkın ekmeğini çürütür,
hurafelerle kandırır çocukları.
Ama her mezbaha
gizler içinde kıvranan bir çığlığı,
her pus bir gün
göğe doğacak güneşi saklar.
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!