Puslu Düşler Şiiri - Ahmet Tulganer

Işıklar boz kahve,
Kumsal loş,
Kar daldan sarkmış,
Umutsuzluk sürgün,
Boşluktan yuvarlanan
Benim umutlarım.

Gül elinde, kalp yürekte diken.
Ateş basmış dalları,
Bülbülün derdi sen.
Gül bebek,
Göz yaşımda, kanlı volkan.
Zincire vurulmuş, beyaz gelecek.

Bütün benliğim kucak açmış,
Kara bulutlar kaplamış gülüşümü.
Martılar değildi ters uçan,
Gölgem uzun, siyah.
Sarı kuru çim, yatık.

Toz örttü üstümü.
Yakamozlar damlarken gözyaşıma.
Dağ eridi buz kesti.
Dayanamadı hayallerim.

Siyahtı gözlerin gece gibi.
Gece gebeydi, yol uzun.
Kar yağıyordu, iz yoktu.
Yumuşaktı kanım ipeksi.
Yok işte, parmaklarından düştün.
Gün bitmek bilmez,
Rüzgardı sanki süzülen.
Atın üstünde süzülen kim,
Yağmur sağanak,
Başım ağrıyor.

Odalar dar, delikli duvar.
Özgür saçların rüzgarda,
Parmaklıklar küçük, bakış dar.
Sarı papatyalara özlemim var.
Hayal uzak, ümit yakın mı ki?