Puslu Bulutların Duldasında

Düşümüzün öte yanında,
Nice devrim kaçkını öyküler var.
Yüzün bir Elazığ yazması deseni misali,
Türlü çiçeklere bürünmüş.
Her bakışın, her duruşun,
Bir başka hikaye anlatır yüreğime.
Her gülüşünde,
Bir başka coğrafya oluyorsun.
Soğuk yanın bir dalgakıran gibi,
Dost yanın yaz sıcağı gibi.
Hani tandırdan çıkmış ekmek sıcağı gibi,
Hani gurbetten yeni gelmiş özlem gibisin.
Desen ki kavuştum ya sana,
Yüzümün rengi bahar bahçe olur.
Sen olmadığında,
Güneş puslu bulutların duldasında saklanır.
Öylesine keyifsiz,
Öylesine neşesiz aydınlatır dünyayı.
Rüzgar öylesine sallanır kum tanesine.
Balık isteksiz oynaşır kum denizle.
Sen gülümsediğinde,
Mutlu bir efsane oluşur yüzünde.
Bitmeyen bir yaşamın efsanesi.

(Mayıs 2005-İstanbul)