Ben senle doğmuşum
Fark etmeden
Ekmek gibi su gibi
Sımsıkı sarılmışım
Yaşamakmış meğer tek derdim
Bu yüzdenmiş Üsküdar'a olan aşkım
Bu yüzdenmiş ağlamaklı Haliç'in kenarında kalakalmışlığım
Bir sabah erkenden yol alırken
Sultanahmet'e
Bu Yüzden zikredermişim adını
Çocuklarımı bu Yüzden severmişim
Meçhule giden yolumda
En belirlim senmişsin
Kahve sevişim
Çayın en dibini çekişim
Bir simit dairesine sığan
En büyük hayalimmişsin
Bu şehir senle güzelmiş
Yedi de yetmişte olsa tepesi
Manası mutlak bir hikayenin
Baş karakteriymişsin
Sen naif puslu vede derin....
Kayıt Tarihi : 11.5.2015 10:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Kemal Kısa](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/11/puslu-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!