Pusluydu gök;
yüzünde ufuk uzaklığı betinde benzinde martılar çırpındı-
deniz durgundu derinliğinde
ağlar(ken) çekiliyor suya düşmüş yakamozlardan- bir parça ay
kırıldı
ellerinde
bugünsüz nasibin.
Ektiğin;
benden bana kalanla yetinen
iyilik ek-im(gende) kalsın
sen/de-
iyelik hallerinde doğsun.
desin ki;
büyüyünce!
sen de kalan
bende dir..
Kayıt Tarihi : 10.10.2009 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!