Püsküren Lavlar Şiiri - Nedim Uçar

Alevler kükreyip lav püskürünce,
Derin uykulardan uyandı dağlar.
Bir toz bulutuyla inceden ince,
Uçuk kül rengine boyandı dağlar.

Rüzgarın çığlığı sustu ovada,
Kızılca kıyamet koptu havada,
Eller yakarışta diller duada,
Varıp bir huzura dayandı dağlar.

Kış gününde mevsim hazanı seçti,
Çatlayan topraklar lavları içti,
Fırtına kopunca vakit çok geçti,
Yağmurun altında yayandı dağlar.

Kayalar kum gibi göğe savruldu,
Ağaçlar tutuştu, otlar kavruldu,
Nehirler ters döndü sular doğruldu,
Ateşler içinde üryandı dağlar.

Yeni bir oluşum, yeni bir sezgi,
Varoluş kavramı ince bir çizgi,
Us’un almadığı bir anlık dizgi,
Bir sayfa kapandı ve yandı dağlar.