Puşi..... Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Puşi

Başındaki puşidur,
Yüzde yüz laz işidur,
Cümle alem sevse de,
Alacak bir kişidur.

Puşi moda Hemşin’de
Uşak kızın peşinde
Zülüfler sızar yandan
Ağustos güneşinde.

Çalar kemençe,sazlar
Neşeli geçer yazlar,
Tulumun namesiyle
Coşar puşili kızlar.

Puşi değince kaşa
Uşak düşer telaşa
Mevlam güzel yaratmış
Yakışır ceylan başa.

Puşi omuz aşağı,
İpektendir kuşağı,
Yürürken sallanışı,
Deli eder uşağı.

Puşi takım şal ile,
Kız beslenir bal ile,
Süsler sırma saçını,
Mavi, yeşil, al ile.

Başına bağlar puşi,
Hızlı çıkar yokuşi
Yerinden uçuracak,
Kafesimdeki kuşi.

Güzel başa taç imiş,
Gönüle miraç imiş
Kalbimin yarasına,
Puşili ilaç imiş.

Tak puşiyi çık yola
Aldırma sağa sola,
Nikahın kıyılmadan,
Süsünden verme mola.

Puşinin oyasi var
Ne güzel boyasi var
Puşili güzel olur
Kaçkardan mayası var.

Puşiyi takar kizlar
Görenin içi sizlar
Zülüfler tel tel olmuş
Deyip çalayi sazlar.

Puşi bağlar kızları,
Çekilir mi nazları?
Hemşine gidin görün,
Kar çiçekli yazları.

Puşi kızın başında,
Tam sevdalık yaşında,
Gönül ağı dokunur,
Toprağında taşında.

Yatim puşi pağlamiş,
Gitmem deyi ağlamiş.
O kizun gözyaşlari
Yürekleri dağlamiş.

Başındaki puşinin
Saçağı örülmemiş.
Her yerde güzel var da
Boylesi görülmemiş.

Mustafa Hoşoğlu
17.12.2010