Tohumlar çürüdü koynumuzda
Halaylar tutulamadı harmanda
Nadasa bıraktığımız tarlalarda
Gel gör ki ot bile bitmedi.
Güvendiğimiz dağlar kar altında
Umutlarımız kaf dağının ardında
Hala bir ayağımız binek taşında
Dilimiz bir kere deh diyemedi.
Ömrümüz geçti pusatsız pusularda
Yoldaşların zülfikarı saplı sırtımızda
Düşmanlar bizimle gurur duydu da..
Kardeşlerimiz kıymet bilmedi.
Kayıt Tarihi : 30.3.2024 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!