Pusatların Susuzluğu…

Duygu,düşünce,bilgi:İslam dininin kutsal kitabı olan Kuran-ı Kerim,aciz,pısırık,,ağzına vurulup lokmasının kolayca alınabildiği insan tipini yücelten bir dünya görüşünü aşılamaz.Onun içindir ki fetihlerde yay çekenleri ve hattâ fetihlerde kullanılan atları kutsamıştır.İslam dinini kabûl eden Türk boyları bu dinin özünde,daha önceden de sahip oldukları,dünyaya adaleti egemen kılma anlayışını en gelişmiş şekliyle bulmuşlardır.Hattâ diyebiliriz ki onlar,resmen İslâmiyeti kabûl etmeden önce de aslında bu dine hizmet etmişlerdir. 1950’li yıllarda Rus Kazak köylüleri tesadüfen tarihî bir kılıç bulmuşlardır.Bu kılıca tahta bir sap takarak kendi aralarındaki karşılaşmalarda kullanmaya başlamışlardır.Bir gün bu kılıcın bir Japon Samuray kılıcını ortadan ikiye böldüğünü,kendisinin üzerinde ise en ufak bir çizik olmadığını görmüşlerdir.Yetkililerle iletişim kurulduktan sonra kılıç Moskova Üniversitesinde incelenmiş ve ortaya şu ilginç sonuç ortaya çıkmıştır.Kılıç M.Ö.6.y.y.’daIsık gölü dolaylarında yaşayan bir Türk boyu tarafından “Pulatlama” adını verdiğimiz ve şimdi unutulmuş olan bir yöntemle su verilerek yapılmıştır.Bilim adamları bu kılıcın,Türklerin yüzyıllar boyunca çok geniş topraklara nasıl egemen olduklarının bir göstergesi olduğunu belirtmişlerdir. İşte bu teknolojiye sahip Türk boyları daha sonraki süreçte dünyanın düzenini sağlamak amacıyla buzullardan,kumullardan aşmış,okyanus kıyılarına gelmiş ve sanki tüm madenî pusatlarına deniz suyu vermişlerdir. Türkler tarihleri boyunca geniş coğrafyalara adaletle egemen olurken,aklî bilgeliklerini çağlarının en ileri teknolojisiyle ve bedensel yeterlikleriyle birleştirmesini bilmişlerdir. Halûk Şan DİKMEN