Pus ve buzul Şiiri - Fevzi Abacıoğlu

Serseri sokaklardayım,
Pus ve buzul.
Fırtınalarla boğuşan ruhum,
Üşüyor besbelli.

Hiç yorulmuyorum yaşamaktan.
Zaten sıkılmıştım,
Geriye kalan günleri saymaktan.
İyi oldu böylesi.

Yalan söylüyorum yalan,
Bedenim bana füzun.
Çok yoruluyorum yaşamaktan.
Ne de niceymiş ışımayan o an.

Senden geriye kalan,
Sadece bir anıt, bir yanıt.
Serseri sokaklardayım şimdi.
Pus ve buzul.