Çevremde yığın yığın, ruhsuz bedenler
Gözlerde nefret, vicdanı kayıp yürekler
Sözün bittiği yerde dururken mecburen
Kelimeler düğümlenmiş, dillerde küfür desen
Puslanmış burada ortam, boğulmuş hürmet
Can çekişirken saygı, kalmamış insaniyet
Yalan sarmış etrafı, dürüstlük artık zillet
Hak yerlerde garip, bozulmuş koca millet
Kimin sesi yüksekse kabul görmüş herkezde
Elinde kalem olan, çoktan kırmış, serkeşte
Benlik ne yaş tanır ne baş, bu keşmekeşte
İncir çekirdeğinde rezil, sultan olup gezmekte
Çakal bu aciz anını bekler aslanın
Saldırıp bir parça koparmaktır amacı
Yese de sonra tokadı, kıymeti yok olanın
Söz sahibi ketum dilli, görmez olmuş gözleri
Adalet Hakka kalmış, alacak olmayınca biri
05.05.09/HJK
Kayıt Tarihi : 5.5.2009 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!