Birazdan çıkıp gideceksin şu kapıdan
Bir nihavent duyacaksın gidişine özel
Sokak aralarından...
Belki de bir inilti; kalbimin sensizliğe bakan aralığından
Birazdan dallar sonbahara duracak
Birazdan yollar son yolcusunu uğurlayacak gözüyaşlı
Sen yine umursamaz, sen yine gururlu
Benimse kalemim hep yalnızlık dolu
Gömerim başımı kitapların arasına
Kalırım bıraktığın yerde
Yine kederli, yine korkulu
Birazdan gölgen düşer eşiğe
Sonra bir çift semazen olur yüreğim
Beyaz bir kundak açar kanlı beşiğe
Kangren olur yüküm ayaküstü
Ağırlaşır buhranım, içime garip bir korku siner
İlişir göğüs kafesime ateşten mermiler
Gör ki bu kuyu senin içindir
Bu yağız atlı heyecan sana
Birazdan çıkıp gidersin,
Cinnetim olur umursamaz halin
Ve sökülür bahçe kapılarım birer birer
Dikilir karşıma pür melal hayalin...
Ben bu ayrılığı emanet sayarım yine
Direnmek yaşamak içinse
Sararım sineme sımsıkı
Büyütürüm gönlümce...
25.12.2005
Kayıt Tarihi : 22.10.2007 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!