Ben pulyama yem verip
ona şiirler okurken
sen ökseyle tuzağa düşürüp
kanadını kırıp
ayacığına zincir vurup
yüreciğini pazara verirsin
en kötü ihtimal
rakına meze edersin
utanmadan birde özgürlükten
sevgiden paylaşmaktan
bahseder durursun
söyler misin bana
sen ne çeşit bir ruhsuzsun
ürkmesin pulyalar
gökyüzü yalnız kalmasın
utanıyorum senden ey insan
yalnız sana ait değil gökyüzü
ne zaman anlayacaksın
29.03.2015
Kayıt Tarihi : 28.4.2015 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!