Pulsuz Mektuplar Şiiri - Aydın Ahmet

Bilmem hangi ay hangi gündü
Sana yazdığım mektuplar
Bir çekmecede boynu büküktü
Geride düşünceli kaldılar
Bir haziran akşamımıydı yoksa
Alabildiğine hüzünlü
Ağustos böcekleri şarkı söylerken
İşte böyle yazıldı o pulsuz mektuplar
Şimdi her şey darma dağın
Yapayalnız kalmışlar
Birlikte saydığımız o yıldızlar
Buruk bir tadı kalmış hatırların
Ve birde ağzı kapalı pulsuz mektuplar
Nerde o dolaştığımız çay bahçeleri
Nerde saçlarında esen rüzgârlar
Bir gülkurusu kalmış sadece
Ve birde o pulsuz mektuplar
Gölgesinde buluştuğuz o ağaç
Öyle mahzun ve sevgimize aç
Aynı rüzgârlar dolaşır oralarda
İkimizi arar bulamaz
İlk kez sarıldığımız
İlk kez darıldığımız
Ve ilk kez birbirimizin omzuna
Başımızı yasladığımız
Bir bayram sevinciydi o
Öyle uzak ki şimdi o günler
Ellerini tutup öptüğüm o dünler
Bir kalemle bir kâğıda sığdıramam
İşte o yüzden pulsuzlar
Sana yazdığım mektuplar
Söylesene,
Sevmiş miydin benim gibi
İçinden de olsa söylemiş miydin?
Senden beklediğim kelimeleri.
Artık öyle uzak ki şimdi
Haykırsan da duyamam artık
Seni çok seviyorum deyişini
Bir kalemle yaraladım hepsini
Ve bir kalemle yargılayıp
Bir kâğıda mahkûm ettim
Astım birer birer hepsini
Diyemediğim her şeyi
Seni kalbime mühürlediğim gibi
Bir çekmecede şimdi umutlar
Artık göndersem de alamazsın
Çünkü pulsuzdu o mektuplar