Damla idim ırmak olup denize akarken
Engel koyup önüme göle çevirdin beni.
Dingin koylarda akıp çağlamayı beklerken
Yıktın bendimi coşkun sele çevirdin beni.
Kırlangıç gibi engin yüce uçayım dedim
Gerekirse kendi serimden geçeyim dedim
Yeter ki âlemin dilinden kaçayım dedim
Sakız ettin ağızda dile çevirdin beni.
Hiç kimseyi sevmedim seni sevdiğim kadar
Ne vefa buldum ne sevgimin karşılığı var
Ne sadık bir arkadaş oldun, ne sadık bir yar
Gönlünden attın yere yola çevirdin beni.
Her mecliste adım övgü ile anılırken
Sevgi, saygı ile gönüllere konulurken
Elmas, zümrüt, gibi candan cana sunulurken
Kadir, kıymet bilmedin pula çevirdin beni.
Seni öyle sevmiştim ki Hakk’a tapar gibi
Vurdun acı sözler ile kurşun atar gibi
Zulmederken gözlerin güldü rol yapar gibi
Dil verirken âleme lal’e çevirdin beni.
Yeter artık nazlı yârim bak yoruldum gayrı
Koydun hedeflere bağrımdan vuruldum gayrı
Dünyadan vazgeçtim ukbaya sarıldım gayrı
Gonca, çiçek, gül idim dala çevirdin beni.
Kayıt Tarihi : 5.11.2008 11:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yaşar Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/05/pula-cevirdin-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!