Pul Biber Mahallesi Şiiri - Hüseyin Sert 2

Dün akşam Pul biber Mahallesine uğradım
Salgın saz çalıyordu klarnetçilerin yanında
Her tarafa her zamanki gibi dağılmıştı kedi tozları
Maskeler kollarında zeybek oynuyorlardı
Acı kapı kollarına bulaşmış göbek adlarıydı sokakların
Zeyna'nın yavruları apartmanın bahçesini yalıyorlardı
Yalama bir kedi daha çıkıyordu çiçeklerin arasından
Bana dik dik baktı pençesini salladı güç bende diyordu
El mi salladı yoksa salavat mı getiriyordu diğeri
Eriyen merdivenler hala akıyordu devasa bir apartman dikmişlerdi altına
Senin oturduğun yere oturdum kavga sesleri hala geliyordu
Sokaklar çınlıyor incir reçeli satıcısını sesleri duyulmuyor küfürün renginden
Ellerimi montumun cebime soktum beyaz tavşan çıktı kaderime
Çamurlu ayakkabılarımı yalıyordu güneşin son ışıkları
Küfürler renk değiştirmişti biraz daha solmuştu pul biberler sokakları
Mülteci olmuştu kediler köpekler geziyordu saf saf Arnavut kaldırımlarında
Ev sahibinden izin aldım anahtarınla bir kedi geldi guguk dedi
Boğaziçi’ni öksürüyordu martılar en arkada pisi balığı vardı
Sen gittikten sonra kimse tutmamış ellerinden kaçıyormuş bu bodrum katı
Alta on kat daha eklemiş ev sahibi senin kiralarını onlara ödetiyormuş
Nasıl gıcırdadı kapı mutfaktaki farelerin düğünü yarım kaldı galiba
Ayakkabılığın portmanto giymiş soğuktan birazda parfüm sürmüş
Ocağın üstünde cezve fokurdamağa başlamıştı kapattım usulca
Cebimde her zaman taşıdığım üçü bir aralardan çıkarttım biri düşmüştü
İki fincan kahve yaptım attım telvelerini sokak kedilerine
Grafon kâğıtlarıyla oynuyordu Zeyna orada köşede
Birini mi bekliyordu yoksa benimi bekliyordu solmuş şiirlerin
Çek yatın üstündeki Zeynanın tüylerini okşadım ahbap senin yerine
Burcunun sesi miydi bana seslenen 128 harfle birlikte
Kılıçlarımı kuşandım bir elimde bulaşık süngeri bir elimde fair
Reklam kuşağında dolaşıyorduk peş parasız pul biber sokağı evinde
Sensiz sessizce örümcek ağlarına baktım büyüttüm ilkokula gidiyor şimdi
Umutlarımı karıştırıyordum sokak aralarına menemen yapıyorum
Pul biber ekliyordum pazardaki satıcıların burunlarına
Köşedeki duvara grafiti ile geçler adını yazmış
Zeyna kulaklarını dikiyor mis Marple oratoryosundan memnun
Soruşturma açıyor açıyor pul biber mahallesine kedilerin padişahı
Soğuk kımızı renkler açıyorum kalemtıraşımla
Yerde eski bir terlik kokusu geziniyor sigara dumanından öksürüyor
Sessizce süpürüyorum faraşla atıyorum kibrit kutusuna
Arıyorum sokak lambalarını Pazar sokağında en sevdiğin renkleri
Soruyorum incirlere adını yeşil zeytinlere mis Mrpble diyorlar
Guguk guguk cuk diyor bir kedi yavrusu ayaklarıma sürtünüyor
Ellerimi yalıyor sabun kokusunda güvercin çiçekleri
Uzun bir düdük çalıyor ayrılan tren veda yokuşundan gökyüzüne yükseliyor
Virane sokak aralarında seyyar satıcıların sesleri geziyor
Basmahane ile Sirkeci'nin arka sokakları karışıyor birbirine
Anadolu’nun kokusuna özlemlerine vedalar yapışıyor trenin tekerleklerine
Pul biber mahallesinden gidiyorum Bornova’dan kule dibine
Biliyorum sen hep oradasın yıldızlardan gökkuşağı
Rüzgâr şiirlerine imrenmiş savuruyor dünyamıza tohumlarını
Tozlu sokakların üstün de bir beyaz güvercin takla atıyor
Ağzında zeytin dalı zeytinleri yemişler kahvaltı niyetine
Ekmek kokuları yayılmış mahallenin içine şiirlerinden
Bir ucu yanmış mektuplar adını sayıklıyor saygıyla
128 kelimeden ibaret veda busesi eşliğinde
İki bira içiyoruz efendimize
Köpüklerini tokuşturuyoruz üstüne pul biber ekliyoruz
Bir kıvılcım sesi şiirleri arası yolculuk başlamadan bitiyor
Pul nedir ki ya biber nereye düşüyor soruyorum rüyalarımız efendisine
Yeşil kırmızı acı ve tatlı şiirlerin ülkesi seninle
Güzellikler şiirlerin kadınını anıyor
Pul biber mahallesinde
Gökkuşağı adını yazmış yıldızların üzerinde

DİDEM MADAK (Şairin Pul biber mahallesi adlı şiir kitabındaki bir şiiridir)
Anısına Saygıyla