Şimdi geceye bir şiir daha uzanıyorum.
Ve göz kapaklarım düşüyor yorgun cümlelerin üstüne.
Anlatamadığım şeyler vardı eskiden,
Yazamadığım dizeler.
Yorgun bir yüzün ardında kalırdı hüznüm
Sonra dokunduğunda uzaklaşan gölgeler.
Acı hayat hikayeleri biliyorum
İstediğim zaman açıp okuyamadım.
Pulsuz mektuplarım da oldu benim.
Her şeyi sonradan öğrendim.
Uykusuz kalmayı geceleri,
Yağmuru sevmeyi,
Sevişmeyi hatta.
Ve hatta ölmeyi kimi zaman.
O yüzden bir daha
Sildiğim hiç bir şiiri yazmadım.
Ne kalbine,
Ne kalbime.
Sende unut gitsin zaten...
Kayıt Tarihi : 10.8.2019 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özge Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/10/pul-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!