Psikopatın Günlüğünden

- I -

Kalbine mi sıkmalı;
Yoksa boğazını mı kesmeli?
Ağır ağır...
Ya da boynunu kırmalı;
Hayattan hırsını alırcasına!

Bütün insanları mı öldürmeli?
Teker teker mi;
Yoksa aniden bütün insanlığı mı?
Ya da kestirmeden gidip,
Atlamalı bir gökdelenden...

Yaprak gibi süzülüp,
Bir yumruk gibi inmek yeryüzünün suratına! ..
Tek saniye içinde bütün kemiklerin kırılır,
İç organların bir çocuk gibi ağlar,
Ve bütün kanı boşaltır gözlerinden...

Ezilen yüzün,
Ve çatlayan kafatasından fırlayan beynin
Ünlü bir ressamın resmini andırır...
Beynindeki düşünceler atmosfere karışır;
Aydınlığa kavuşmuş körler misali...

Peki neden?
Hata ne idi?

Çok sevmek miydi;
Yoksa sevdiğim kadar sevilememek miydi?

Her şeye rağmen inanmak mı;
Yoksa her kelimede binlerce şüphe ile boğulmak mı hata?

Her şeye rağmen yüzüme bakabilmen mi hata;
Yoksa hala seni seviyor olmam mı?

Şimdi gel! ! !
Ya beraber uçalım;
Ya da tut elimden...

- II -

Zaman geç...
Neye göre bilmiyorum ama geç.
Belki de vaktimiz vardır,
Çok erkendir...
Erken midir bilinmez;
Ama doya doya yaşamak istiyorum seni.
Geç olmadan gel...
Uyku ağırlaştı,
Vakit geç...
Sarıl bana daha çok erken,
Vaktimiz var...
Ama çabucak sarıl,
Vakit geç...

- III -

Kulağımda yankılanan bir ses,
Kalp atışları,
Uykusuz düşünceler,
Ve içime sığamayan bir boşluk...
Git gide büyüyor...
Çarpıntılar artıyor...
Ve yine ve yine..!

Haykırırcasına ağlamak isteyen gözlerim,
Ölümün sessizliği eşliğinde boşlukta kayboluyor...
Ve sen...
Kalbimde sıkışıp kaldın öylece...
Ne göz yaşlarıma akıyorsun
Ne de çığlıklarımı haykırıyor...
Sadece yanıp duruyorsun
İsyankar bir biçimde
Gönlümde öylece...

Ama sarmıyor bedenimi alevin
Sarmıyor, yanamıyorum
Sen olamıyorum..!
Olamıyorum...
Ben olamıyorum...
Bir hiç olamıyorum...
Aşk ile yanan bir ruh olamıyorum...
Olamıyorum işte! ! !

Mavi gökyüzündeki hava kadar dolu
Bedenim kadar boşluktayım
Alıp verdiğin nefes kadar sıradanım ben.
Sıradan bir soluk,
Sıradan bir bahar,
Sıradan bir hayat,
Sıradan bir aşkım ben...
Ama sıradanım
Senin sıradanlığının aksine...