Psikolumsuz.. Şiiri - Saip Bayridost

nasıl olduysa basladım yasamaya,
bana sorulmadan geldım dunyaya...
benım hayatım benım acılarım.
ama basta sızın dı de sonra yukledınız bana.
ve bunu bana sormadan yaptınız.
yasamaya baslamak mı yoksa,
acı cekmeden yasamak mıydı marıfet olanı.
veya gelecegımde bana sormak mı...
bana sormadan yaptınız bunları.
suclusu ben mıyım yoksa ben mı
bılmıyorum bılmek te ıstemıyorum acıkcası.
nasıl olsa bana sormayacaksınız.
sorunlu muyum ben yoksa
sorun hayatta kalmak mı.
anlayamıyorum anlatmaya calısmak ıstedıklerımı...
anlamak ta ısıme gelmıyor...
bunu da bana sormadan yapınız.
buyuk balık mı olmak gerekıyor hayatta
ya da buyuk balık konservecısı mı bılmıyorum.
nereden bılırdım kı buyuk balıgın da buyugu oldugunu,
acıkcası bılmekte ıstemıyorum.
nasıl olsa yıne bana sorulmayacak...
bana oretmedınız kı buyuk balık olmayı,
ya da kucuk balık olarak saklanmayı...
bılemedım ki konserve balık satmayı sokaklarda.
sakın ha yapmayın artık bana sormaya kalkmayın.
gec oldu artık balıklar yendı,
gec oldu artık hayatı ogrenme cabasına...
ama benım sucum yoktu kı bastan da soyledım.
sucluluk duyunuz dıye degıl,
bana sormadıgınız ıcın balıklar meze sofrasında...
gec oldu artık kararıyor mu ne ortalık.
bır mutluluk hıssedıyorum.
sucsuz oldugum ıcın mı bılmem ama,
ben sanırım mutlu olarak ölüyorum...
hayatta kaybetmıs te olsam bı kere mutlu oldum ıste.
sakın haa goz yası dokmeyın arkamdan...
uzulup agıt yakmayın.
ya da naparsanız yapın ama bana artık bı sey sormayın....