Psikolojimin Ağlamak İsteyişleri

İki gözüm iki çeşme
Ağladım...ağladım...ağladım.
Sahi! Niye ağlamıştım ki bu gün?
Sebebini unuttum. İyi mi?

Durup dururken neden etkilenmiştim
Yağmurlu da değil oysa hava
Bu gün masmavi pırıl pırıl güneşli,
Akşamdan kalma da değilim, teselli...
Haydaaa!

O kadar çok ağlamışım ki,
Ben benliğimden çıkıp gitmişim.
Düşünüyorum...
Mutlaka bir sebebi olmalıydı,
Bulamıyorum.

İçimde toplanan o birikimler neydi ki?
Beni bu kadar zorlamıştı ağlamaya.
Bir sevgi mi? Bir aşk mı? Bir reddediliş mi?
Bir yalnızlık mı? Bir ihanet mi?
Bir kıskançlık mı? Bir hakaret mi?
Yoksa hepsi beraber bir bunalım mı?
Yok öyle hiçbir durum. Anlayamıyorum.

Ağlamak unutturmuş bana her şeyi...
Boşalmışım, bomboş olmuşum.; Çıkaramıyorum.

Kafam takıldı bu işe şimdi
O kadar da çok içerledim ki,
Bu sefer de bu aptallığım için bir yorum...
Tekrarı yeni baştan olsun yolum...
Neden ağladığıma, ağlamak istiyorum...Ağlayamıyorum!