Psikolojik aşk..! Şiiri - Metin Yıldırım

Göz duyum,
Beyinde farklı bir algı,
Etkiye tepkiydi,
Kalpteki yangı...

Sendin davranış adı,
Organizmada hümanist yaklaşım…
Bilişsel yaklaşım geride kaldı,
Biyolojik yaklaşım aynı safta,
Olgu mantığı bağladı…

Ve, aşk bacayı sardı……!

Hislerdi dürtü,
Duygulardı güdü,
Aşk bir ihtiyaç,
Doyum olsa bile;
Yine çalışır bu kısır döngü...
Çünkü organizma,
Aşka kalbini sürdü…

Duyular ona büründü,
Vız geliyor artık
Toplumsal güdü…

Aşk öğreniyorum…
Aşka beleniyorum…
Merhaba hayat,
Yüzüm güldü…

Seviyorum her şeyi,
Üzerimde güneşler,
Önümde sevda yürüdü…

Varlığın adeta bir kanat,
Uçuyorum sanki,
Her şey yeniden anlam kazandı…

Bir gittin;

Bilinç sağıldı,
Gönül aklı çaldı,
Belleğimde aşk kaldı,
Psikolojim dağıldı...

Ruhum yok artık;
Zeka ve kişilik kalmadı…
Direnç bitti,
Tükenmeler başladı…

Yeteer; Aşk…..!

Her yanı stres sardı,
Ruhum daraldı,
İmgeler dağıldı,
Depresyonlardayım,
Çatışmalar çıktı;
Üzerime kurşunlar yağdı…

Vuruldum,
Yerde bir beden,
Yüreğim dağlandı,
Gözlerim, onda kaldı…

………Vefalar yandı,
....................Tetikteki, O YÂR dı …!