Ölüm Gibi Şiiri - Özdemir Aydın 2

Fiziksel yaşanan acı, acı değildir,
En büyük acı psiko travmalardır...
Bana acıdan bahsetmeyin,
Acıyı iliklerime kadar yaşadım.
Cehennemi bu dünyada yaşadım...
Annem, babam vardı ama ben hep Ruhül İsa gibi kimsesizdim...
Sessizdim...
Sessizliğime Ülagü Han ordularıyla saldırdılar...
Önce bedenen yordular, sonra Arş'la aramıza girmeye çalıştılar.
Ne zaman secdeye gitsem, secdemi bozdular, dilim duaya, elim semaya kalkamaz oldu...
.....ve kalbimi kırdılar, yüreğimi öldürdüler...
Gözlerimin nurunu, ruhumun derisini yüzdüler...
İçim, yıkılmış bir şehrin çıkmaz sokakları gibi...
Hani "ölmeden öldü" derler ya işte o benim.
Bana cehennemden bahsetmeyin,
Ben cehennemi bu dünyada yaşadım...