Pruva Şiiri - Recep Akbıyık

Binbir dert içine girdiği vakit bir akıl
Gaflet uykusu'nu kendisi bilir bu akıl
Avareyim yitigim bitiğin biriyim
Bittiğimden ilerisi varmıdır bilmeyecegim.

Ey benim hiç'liğim
Boşvermişliğin dillerine amade'yim
İflah olmaz hallerin serpencesi'miyim.
Bitmeyecek bir ızdırap içindeyim.

Bir kar tanesi, bir filiz tohum olsun yeter
Bir daha gayret ile yeşermeyi ister
Gayret ile gelmesin zilletler
Zillet ben'de unutulmayı bekler

Atın beni denizler'e kaybolup gideyim işte
Atayım kendimi bir bilinmezliğe
Var'mıyım yokmuyum düşüneyim işte..
Kamara'mda gün batımı benim yazgım'dır

Atın beni denziler'e, ıssız denizlerin içine
Derya'ların divanesi hallerim
Ben geçmişimi iç çeker özlerim
Sakinim sessizim yanıltmasın beşeri içim

Çırpınıyor ruhum boşlukta
Güney'de Hint Okyanusu'nda
Gecenin kap kara'sında
Çıktı karşıma Savarona

Ey gidi Savarona sen'de bir his bir ses'misin
Sensizlik bile çaresizlik'tir bilir'misin
Sesin ben'de ne hoştur bilebilir'misin
Gözlerin ben'de,sözlerim sende uç'tu bilirsin

Ey Kızıldeniz

Sen sonu olan sonsuzluksun
Firavun'nun yenilgisi en derin halleri'sin
Musa'nın şüphesiz büyük alâmeti'sin
Bu ümmetin kalbinde sarrafiye'sin

Ay ve sen iki gözüm en sevdiğim nerdesin
Sen eşsiz bir güzellik'misin
Evet evet.. Sen bende en kıymetli'sin
Sen emsali olmayan suskun'luksun

Ey Musa'ya göğsünü açan derya
Ess bir kere
Bir kere olsun ürküt bizleri
Sallasana kalyonlarımı pruva'mı

Ey Akabe körfezi
Biraz indim güney'e gördüm Musa'nın izini
İki çatal'dan birisi, biz'de doğus'u doğru'su
Batı'sı firavun'un kapısı,Kuzey'e çıkış rota'sı

Doğu'su çatalı,Musa'ya kalbini açtın
Sonra sessizliğin dip'lerine yelken açtın
Beni kendine hayran bıraktın
Doğru'su benim kalbimi çaldın

Yüzümü yakan rüzgârlar bende türlü türlü
Yanlızlığımın en büyük öncü'sü
Usul usul güney'e,biraz seyir ettim